KONTAKT

ruekiye.musik@gmail.com

Nutzen Sie unser Kontaktformular.

 

Σαν Καταιγίδα

Είμαι εδώ, μην φοβάσαι, προχωρώ ατενίζοντας ψηλά τον ουρανό,

το αστέρι ακολουθώ, το ρωτάω που θα βρω την αγάπη μου που τόσο λαχταρώ.

Δεν θα μπορούσα να ξεχάσω την στιγμή που άνοιξαν οι ουρανοί και οι καρδιές μας.

Σαν καταιγίδα γίναν όλα ξαφνικά και ήρθε η άνοιξη κοντά και τα λουλούδια,

το όνειρο γλυκό μου μαγεύει το μυαλό

η καρδιά χτυπά τρελά και δυνατά.

Όπου κι αν κοιτώ τη μορφή σου συναντώ,

αχ να 'ξερες το πόσο σ αγαπώ.

Δεν θα μπορούσα να ξεχάσω την στιγμή που άνοιξαν οι ουρανοί και οι καρδιές μας.

 Σαν καταιγίδα γίναν όλα ξαφνικά και ήρθε η άνοιξη κοντά και τα λουλούδια,

το όνειρο γλυκό μου μαγεύει το μυαλό.

η καρδιά χτυπά τρελά και δυνατά.

Όπου κι αν κοιτώ τη μορφή σου συναντώ

αχ, να ξερες το πόσο σ αγαπώ.

Δεν θα μπορούσα να ξεχάσω την στιγμή που άνοιξαν οι ουρανοί και οι καρδιές μας.

 Σαν καταιγίδα γίναν όλα ξαφνικά και ήρθε η άνοιξη κοντά και τα λουλούδια

Δεν θα μπορούσα να ξεχάσω την στιγμή που άνοιξαν οι ουρανοί και οι καρδιές μας.

 Σαν καταιγίδα γίναν όλα ξαφνικά και ήρθε η άνοιξη κοντά και τα λουλούδια

 

Συνθέτες:           Αχιλλέας Μιχαηλίδης,Μιχάλης Αμανατίδης

Στιχουργός:       Αχιλλέας Μιχαηλίδης

Για σένα

Αν θα μπορούσα να κερδίσω την ψυχή σου,

τον εαυτό σου, αυτόν που επιθυμώ,

τότε θα ήμουνα για σένα το όνειρό σου, η καρδιά σου,

αχ, πόσο σε ποθώ.

Νύχτα και μέρα θα μοιραζόμουνα την πνοή σου,

το κορμί σου, θα σε κοιτούσα, θα ονειρευόμουνα,

το πόσο, πόσο σ αγαπώ.

Για σένα,για σένα,για σένα μόνο λιώνω,

για σένα,για σένα, η καρδιά χτυπά,

το ξέρω, το ξέρω οι καρδιές μας είναι ένα,

το ξέρω, το ξέρω ότι μ αγαπάς.

Στον ουρανό, στ αστέρια, στο φεγγάρι,

θα σε καλούσα αγάπη παντοτινή,

και μες του έρωτα τη ζάλη, την μορφή σου, το κορμί σου

αχ πόσο σε ποθώ

και οι καρδιές μας που συνταυτίζονται, στο όνειρο και στην ελπίδα,

θα θεριεύαν, θα γιγαντώνονταν.

αχ πόσο πόσο σ αγαπώ

Για σένα,για σένα,για σένα μόνο λιώνω,

για σένα,για σένα, η καρδιά χτυπά,

το ξέρω, το ξέρω οι καρδιές μας είναι ένα,

το ξέρω, το ξέρω ότι μ αγαπάς.

Αγάπη αγάπη που με σβήνει, καρδιά που με πονά

Αγάπη αγάπη που πληγώνει και με με τυρανά

Για σένα, για σένα για σένα,για σένα μόνο λιώνω,

για σένα,για σένα, η καρδιά χτυπά,

το ξέρω, το ξέρω οι καρδιές μας είναι ένα,

το ξέρω, το ξέρω ότι μ αγαπάς.

 

Συνθέτης:           Περικλής Βογιατζόγλου

Στιχουργός:       Γιώργος Χονδραλής

Αδερφή ψυχή

Ο ήλιος λούζει τα μαλλιά σου,

και η καρδιά χτυπά δυνατά.

τα μάτια λάμπουν σαν διαμάντια,

στο όνειρο και στη χαρά.

Άνοιξη μου ανθισμένη,

με κυκλάμινο στην καρδιά.

 

Αδερφή ψυχή, ενώνει η ζωή και η αγάπη, κόπος και δουλειά,

στον αγώνα της ζωής μας ο ένας για τον άλλον,

χέρι με χέρι σφιχτά.

 

Τα αστέρια όλα θα μας κοιτάζουν

στον μολυβδένιο ουράνο,

στη θέα αυτή σαν μαγέμενα

και η ζωή στα γιορτινά.

 

Πάρε τη στράτα κι έλα στην ακροποταμιά, όπου φώλιασε η αγάπη στην καρδιά.

 

Αδερφή ψυχή, ενώνει η ζωή και η αγάπη, κόπος και δουλειά,

στον αγώνα της ζωής μας ο ένας για τον άλλον,

χέρι με χέρι σφιχτά.

 

 

 

Για την πλάση μαζί.

 

Συνθέτης:       Περικλής Βογιατζόγλου

Στιχουργός:    Γιώργος Χονδραλής 

 

Δειλινό χλωμό

Δειλινό χλωμό και μακρινό, την μορφή σου τόσο αναπολώ,

τη στιγμή που σε πρωτοφιλώ, ένα αστέρι λάμπει στον ουρανό.

Βαδίζαμε στην ακρογιαλιά, θωρώντας την άμμο ως χρυσάφι

και ονειρευόμασταν να χτίσουμε έναν κόσμο αληθινό.

Η ματιά σου, τα δάκρυά σου θε να γίνουν δροσοσταλιά,

να ποτήσουν, να βλαστήσουν, για να ζούμε αδερφικά.

Στης δουλειάς τον μόχθο, στη ζωή, στις σπουδές και στο γιαπί,

αναλωθήκαμε στη βιοπάλη, καθημερινά και σιωπηλά.

Άγχος, στρες και πίεση, υποχρεώσεις , υποσχέσεις και δουλειές,

στόχοι, σχέδια και ψευτιά, μας οδήγησαν την ζωή στο πουθενά.

Η ματιά σου, τα δάκρυά σου θε να γίνουν δροσοσταλιά,

να ποτήσουν, να βλαστήσουν, για να ζούμε αδερφικά.

Κι όμως φτάσαμε κι εμείς εδώ, στης ζωής το ρημαδιό,

θα περάσει, θα καταστραφεί για να ξαναναστηθεί.

Η ματιά σου, τα δάκρυά σου θε να γίνουν δροσοσταλιά,

να ποτήσουν, να βλαστήσουν, για να ζούμε αδερφικά.

 

Συνθέτης:           Περικλής Βογιατζόγλου

Στιχουργός:       Γιώργος Χονδραλής

Το μακρινό ταξίδι

Πρωί στην κηφισιά πήρα την ανηφοριά

και δεν θα γυρίσω πίσω,

ανεργία πίεση και παντού διαφθορά

κλέβουν τη ζωή στα σιωπηλά.

Με φουσκωμένα τα πανιά βαδίζω με νοτιά,

να βρεθώ σε άγνωστη γη.

 

Νέα ζωή προσμένω κι αυτό με γεμίζει με ελπίδα

κι ένα αστέρι λάμπει στον δρόμο της χαράς.

 

Τις νύχτες μοναχός βαριά τα βήματα

ρωτάω τα βουνά και τα σκοτάδια,

ποιος ξέρει, ποιος μπορεί στην κατάντια αυτη,

τον ήλιο να μου δείξει την αυγή.

 

Ο ήλιος φέρνει ελπίδα κι ο αυγερινός τον πόθο

και χάνομαι στην ξενιτιά,

πόλεις γυρνώ γνωρίζω φίλους μιλώ, γυρεύω

να ανθίσει η άνοιξη στην καρδια.

 

Συνθέτης:       Περικλής Βογιατζόγλου

Στιχουργός:    Γιώργος Χονδραλής

Μα δεν ξεχνιέσαι αγάπη μου

Πού να βρω το κουράγιο θεέ μου να τον απαρνηθώ,

τριγυρνώ σαν το αγρίμι, μες τα όνειρα θα μείνει,

η μορφή που ξεγελούσε την καρδιά που αγαπούσε.

Μα δεν ξεχνιέσαι αγάπη μου, μεγάλε έρωτα μου,

κυλάς μέσα στο αίμα μου, υπάρχεις στην καρδιά μου.

Ο πιο μεγάλος έρωτας είσαι εσύ γλυκέ μου,

είσουν και θα 'σαι αγάπη μου, σταθμός στα όνειρά μου.

Δεν ξεχνώ την μορφή του, θεέ μου την δόλια την ψυχή του,

πως να πω πως ήταν λάθος το μεγάλο μου το πάθος

που τα στήθια μου τα σκίζει, το κορμί που το λυγίζει.

Μα δεν ξεχνιέσαι αγάπη μου, μεγάλε έρωτα μου,

κυλάς μέσα στο αίμα μου, υπάρχεις στην καρδιά μου.

Ο πιο μεγάλος έρωτας είσαι εσύ γλυκέ μου,

είσουν και θα 'σαι αγάπη μου σταθμός στα όνειρά μου.

σταθμός στα όνειρά μου.

σταθμός στα όνειρά μου.

 

 

Συνθέτες:           Αχιλλέας Μιχαηλίδης,Μιχάλης Αμανατίδης

Στιχουργοί:        Αχιλλέας Μιχαηλίδης, Χρήστος Ντόλκος

Αναπολώ

Της ζωής μου η πνοή και άνοιξης το μύρο,

Ήρθες εχθές τόσο κοντά, ήλιος φως και ήσουν θεά.

Στου παραδείσου τη σιγή, έγινες ανατολή

και φώτισες τον κόσμο μου, σκορπώντας την χαρά

 

Νέα κοπέλα ηλιαχτίδα της καρδιάς μου τροφή.

 

Κάθε πρωί εσένα μόνο θέλω, κάθε βραδιά σε αναπολώ,

δίχως εσέ νιώθω μόνος και θα χαθώ παντοτινά.

 

Κρατησέ με μίλα μου, έλα κοντά μου για νέα αρχή,

απαλά τραγούδα μου ένα στίχο ερωτικό.

Πάρε με στο τηλέφωνο γράψε μου κι ένα μήνυμα,

στην αγκαλιά μου τρυφερά τις νύχτες να περνάς.

 

Νέα κοπέλα ηλιαχτίδα της καρδιάς μου τροφή.

 

Κάθε πρωί εσένα μόνο θέλω, κάθε βραδιά σ' αναπολώ,

δίχως εσέ νιώθω μόνος και θα χαθώ παντοτινά.

 

Έλα γύρισε στη ζεστή μου την φωλίτσα,

δώσ' μου έρωτα, λίγη χαρά,

δεν μπορώ πια, η καρδιά μου σπαρταράει

όταν σε νιώθω μακριά.

 

 

Συνθέτης:       Περικλής Βογιατζόγλου

Στιχουργός:    Γιώργος Χονδραλής

Άνοιξε και μίλησέ μου

Άνοιξε και μίλησέ μου ανοιχτό παράθυρο, όμορφε λεμόνανθε μου

έχω ένα παράπονο, έχω ένα παράπονο.

Στης αγάπης τ' ανηφόρια έξω από το σπίτι μου,

ρίξανε προχτές τ αγόρια τον Αποσπερίτη μου, τον Αποσπερίτη μου

Τι θα 'χεις να μου πεις, τι θα 'χω να σου πω,

αν δεν με θυμηθείς κ αν δε σε θυμηθώ,

μ αν πάλι κουραστείς γείρε να κοιμηθείς κι εγώ θα σ' αγαπώ και πόσα θα 'χω να σου πω.

Άνοιξε και κοίταξέ με, παλικάρι άπονο,

στη γωνιά περίμενε με, έχω ένα παράπονο, έχω ένα παράπονο

Στης αγάπης τ ανηφόρια μπρος στα σκαλοπάτια μου,

εμαλώσανε τ αγόρια μόνο για τα μάτια μου, μόνο για τα μάτια μου.

Τι θα 'χεις να μου πεις, τι θα 'χω να σου πω,

αν δεν με θυμηθείς κ αν δε σε θυμηθώ,

αν πάλι κουραστείς γείρε να κοιμηθείς κι εγώ θα σ αγαπώ και πόσα θα 'χω να σου πω.

 

Συνθέτης:           Στέφανος

Στιχουργός:       Στέφανος

Κι αν σ αγάπησα

Κι αν σ' αγάπησα και από σένα στη ζωή πληγώθηκα,

θα ξεχάσω, θα την σβήσω,

την ψυχή μου θα λυγίσω,για να σε ξαναγαπήσω.

Στο περιγιάλι το κρυφό, στην πέρα γειτονιά, βαδίζαμε αγκαλιά,

και τα κορμιά μας σμίγανε όλο και πιο σφιχτά, αγάπη μου γλυκιά.

Κι ανεμίζαμε στις θάλασσες με σχισμένα τα πάνια,

Κι αν σ αγάπησα κι από σένα στη ζώη πληγώθηκα,

θα ξεχάσω, θα την σβήσω, την ψυχή μου θα λυγίσω,

για να σε ξαναγαπήσω.          

Αγάπη πάθος που κρατά διαχρονικά, για να τυρανά

πήρες μαζί σου, σάρωσες τα ιδανικά,αφήνοντας ερημιά.

Κι ανεμίζαμε στις θάλασσες με σχισμένα τα πάνια,

Κι αν σ αγάπησα κι από σένα στη ζώη πληγώθηκα,

θα ξεχάσω, θα την σβήσω, την ψυχή μου θα λυγίσω,

για να σε ξαναγαπήσω.

Κι αν με πλήγωσες, με πόνεσες θαρρείς δεν θυμάμαι,

όταν έφυγες και γύρισες και, χάθηκες...

άνοιξε ο ουρανός και σκοτείνιασε όλη η γη.

Αναπάντεχη βαθιά σιωπή θα σημαδέψει την στιγμή,

θα καθορίσει την ζωή μας κι όλη την ύπαρξή μας,

οριστικά, μοναδικά.

Κι αν σ αγάπησα κι από σένα στη ζώη πληγώθηκα,

θα ξεχάσω, θα την σβήσω, την ψυχή μου θα λυγίσω,

για να σε ξαναγαπήσω.

Συνθέτης:           Περικλής Βογιατζόγλου

Στιχουργός:       Γιώργος Χονδραλής

Όταν πας στη Γερμανία

Όταν πας στην Γερμανία άσε με να σου μιλώ,

με πληγές από βιβλία με κραυγές από πηλό, αν ποτέ σε ξαναδώ.

Γεια σου για πάντα αγάπη μου, γεια σου για πάντα αγάπη

Με κοιτάς και σε κοιτάζω με τα μάτια της βροχής

με ζητάς μα εγώ διστάζω γιατι πια δεν είσαι εσύ, κ η καρδιά σου είναι κλειστή.

Γεια σου για πάντα αγάπη, γεια σου για πάντα αγάπη

Την αγάπη δεν την βρήκες, μήτε θα τη βρεις ποτέ,

στους καημούς του κόσμου μπήκες και σε λήστεψαν ληστές, είναι οι θύρες μου ανοιχτές.

Γεια σου για πάντα αγάπη μου, γεια σου για πάντα αγάπη

Γεια σου για πάντα αγάπη μου, γεια σου για πάντα αγάπη

αγάπη

Συνθέτης:           Στέφανος

Στιχουργός:       Στέφανος

 

Δεύτερος ρόλος

Η καρδιά σου η πνοή σου όταν σμίγουν ξανά,

συνθέτουν στην πλάση μια ζωγραφιά.

Τα κορμιά μας μαζί ανθίζει η γη,

για μας ανατέλει μια νέα αυγή.

 

Για σένα η αγάπη αυτή που με λυγά,

το στήθος μου σχίζει βαθιά και με νικά.

 

Αγάπη δυνατή δίχως όρια,

μειώνει, πλήγώνει κ βαριοπονά.

 

Δεν μπορώ,δεν αντέχω να ζω χωριστά,

να ξέρω πως ζεις σε μια άλλη αγκαλιά.

Σ' αυτή ανήκει όλη η χαρά,

ο δεύτερος ρόλος να με τυραννά.

 

Για σένα η αγάπη αυτή που με λυγά,

το στήθος μου σχίζει βαθιά και με νικά.

 

 

Αγάπη δυνατή δίχως όρια,

μειώνει, πλήγώνει κ βαριοπονά.

 

Συνθέτης:       Περικλής Βογιατζόγλου

Στιχουργός:    Γιώργος Χονδραλής

Όμορφη πόλη

Όμορφη πόλη, φωνές, μουσικές

απέραντοι δρόμοι, κλεμμένες ματιές,

ο ήλιος χρυσίζει, χέρια σπαρμένα,

βουνά και γιαπιά, πελάγη απλωμένα,

θα γίνεις δικιά μου πριν έρθει η νύχτα,

τα χλωμά τα φώτα πριν ρίξουν δίχτυα

θα γίνεις δικιά μου.

πριν ελθει η νυχτα

τα χλωμα τα φωτα πριν ρίξουν δίχτυα

θα γίνεις δικιά μου.

Η νύχτα έφτασε τα παράθυρα κλείσαν,

η νύχτα έπεσε, οι δρόμοι χαθήκαν.

 

 

Συνθέτης:           Μίκης Θεοδωράκης

Στιχουργός:       Γιάννης Θεοδωράκης

Druckversion | Sitemap
© Homepage-Titel